Eind in zicht...
Blijf op de hoogte en volg Evelien
22 Mei 2013 | Canada, Galiano Island
Laatste update was 2 april. Oeps! Tijd voor de laatste update voordat ik weer voet op Nederlandse bodem zet. De weken zijn voorbij gevlogen en er zijn natuurlijk allerlei avonturen beleefd die ik graag met jullie deel.
Na Springbreak en Pasen begon het lesgeven weer, het coachen van het jongens grade 9 volleybal team en allerlei fieldtrips (excursies). Het lesgeven gaat steeds beter en de leerlingen zien mij ook echt als hun docent, wat een ontzettend gaaf gevoel geeft. Van de docenten hoor ik positieve geluiden, dus iedereen gelukkig!
Het coachen van het volleybal team was even andere koek. Zonder teveel nadenken wilde ik graag het volleybal team coachen. Volleybal op de Calo vond ik altijd erg tof en ik dacht toch heel wat te kunnen. Achteraf gezien is volleybal hier toch wel even andere koek dan het Calo volleybal niveau (no offence...) Tijdens de selectie rondes voor het team speelden leerlingen al beter dan ik! Ik stond erg verbaasd en de twee studenten uit grade 11 die mij zouden assisteren om te coachen gaf ik de vrijheid om de trainingen en wedstrijden invulling te geven. Weer een puntje waar ik in mijn enthousiasme even wat langer had moeten nadenken. Na de tweede wedstrijd besloten andere LO docenten en ik om één van de twee coaches van het team af te halen, omdat zijn gedrag niet acceptabel was. Vervolgens zei de captain van het team natuurlijk heel stoer: 'Als hij geen coach meer is, stop ik er mee!' Waarop het gehele team dat natuurlijk stoer overnam. Uiteindelijk na veel praten met docenten om de leerlingen bleef het team en één van de twee coaches. Het seizoen werd afgesloten met een cross-over, die niet werd gewonnen en een team die mij bekroonde tot slechtste coach ooit. Een hele belevenis dus met als groot leerpunt: problemen niet voor jezelf houden! In het begin zat het me al niet zo lekker met mijn niveau en de manier van trainen, maar ik heb het voor mezelf gehouden wat resulteerde in een minder leuke ervaring dan ik had verwacht.
Natuurlijk gebeuren er ook leuke dingen! Zo mocht ik mee op fieldtrip (excursie) naar het UBC museum of Antropology: over de eerste inwoners van Canada. Erg mooi museum en interessante tentoonstelling. Daarnaast ben ik naar een free-running middag geweest ergens boven een gokhal op de derde verdieping die was omgetoverd tot free-running ruimte. Erg gaaf!
Hoogtepunt was de fieldtrip naar Galiano Island. Met grade 10 leadership class ben ik 5 dagen naar Galiano Island geweest om de kayakken, hiken, running, zwemmen, mountainbiken en te genieten van het fantastische eiland! Met 19 leerlingen, 2 docenten, 3 oud leerlingen en ik zaten we op een kampeer plaats met onze tentjes, slaapzakken, gasbranders en zaklampen om te genieten van wat de natuurlijk ons daar bracht. En dat was voornamelijk: zon! We hadden ontzettend geluk met het weer wat elke activiteit extra bijzonder maakte. De groep was fantastisch! Iedereen helpt elkaar, steunt elkaar, bedankt elkaar en heeft respect en dat vind je nog maar weinig terug in een Nederlandse klas. Met veel teambuilding spelletjes en energizers merkte ik dat een groep ontzettend hecht kan worden en dat alles was je dan doet met zo'n groep tig keer leuker wordt! Onbeschrijfelijk, wat een fantastisch avontuur om mee te maken!
Na deze geweldige ervaring, mocht ik weer even terug naar de basisschool. Op de school van Jackson en Scott (de zoontjes van het gastgezin) gingen Elisa en ik een dagje mee op ook de gymles te verzorgen. Leuk om weer lekker terug te gaan naar de basisschool en om Jackson en Scott in een andere omgeving te zien.
Ik raas even door alle avonturen heen. Als je soms denkt: ik heb nog geen één keer het woord wijn gezien in de verhalen... Don't worry! Dat is genoeg gedronken met Elisa! Onder andere in Seattle, waar wij met het lange pinkster weekend naartoe zijn geweest. Dat was nogal een avontuur, want ja, je moet een grens over. En dat is niet zoals in Europa: Je roept 'Hoera' en je bent in een ander land. Nee, dat is met strenge controles, alles uit de bus, alles controleren, douane meneertjes die je niet eens aankijken en commanderen wat je moet doen. Gezellig is anders en de sfeer was toch even grimmig toen we uiteindelijk de boarder gepasseerd waren.
In Seattle was de stemming gelukkig beter en hebben we genoten van magharita's om van de schrik te bekomen. Op zondag zijn we naar het muziek museum geweest waar een expositie was over Nirvana en over The British Tour van Jimi Hendrix. Super gaaf en een interactief museum! Vervolgens zijn we 's middags door de Public Market gelopen met allerlei kraampjes met verse vis, vlees, pasta, bloemen en dat soort dingen. Lekker drukjes en de geuren waren natuurlijk fantastisch (nouja, bijna dan) maar we waren weer een ervaring rijker!
Maandag hebben we the underground tour van Seattle gedaan. Wist je dat: Seattle voor 1887 half onderliep als het vloed werd? In 1887 heel Seattle was afgebrand maar iedereen het overleefde? Ze na de brand alles weer opbouwde en dat alle huizen en winkels minstens 3 verdiepingen hoog moesten zijn zodat ze in de loop er jaren de staten konden verhogen zodat de stad niet twee keer per dag onder liep? Dat ze 2 jaar na de brand eerst alle wegen hadden verhoogd, maar de voetpaden even vergeten waren? Dat je dus een ladder moest beklimmen om van de ene kant van de straat naar de andere kant te komen? Dat ze na 2 jaar dit probleem hebben opgelost door de lage paden de overdekken waardoor een een underground ontstond en er nu een ondergrondse en bovengrondse ingang voor winkels ontstonden?
(Goed opgelet hè?! En dat allemaal in het Engels...)
Shoppen hebben we zeker ook gedaan, nou, goed, een poging tot! Hier blijkt toch maar weer dat ik toch echt geen girly girl ben en dus geen tassen, schoenen of horloges heb gekocht (Ben je al trost op me moeders?!)
In het vooruitzicht nu: de laatste week lesgeven is deze week begonnen. Erg raar, jammer, maar ook een opluchting want dat betekend dat ik mijn familie en alle fijne vrienden snel weer ga zien! Na deze week ga ik ongeveer 10 dagen rondreizen in de Rocky Mountains! Erg veel zin in, heb al veel goede verhalen gehoord en het weer beloofd niet al te slecht te worden.
Vrijdag 7 juni, 15.00u kom ik aan op R'dam Airport, hoeven jullie het niet meer te vragen ;)
Tot heel snel
Liefde, geluk
Evelien
Na Springbreak en Pasen begon het lesgeven weer, het coachen van het jongens grade 9 volleybal team en allerlei fieldtrips (excursies). Het lesgeven gaat steeds beter en de leerlingen zien mij ook echt als hun docent, wat een ontzettend gaaf gevoel geeft. Van de docenten hoor ik positieve geluiden, dus iedereen gelukkig!
Het coachen van het volleybal team was even andere koek. Zonder teveel nadenken wilde ik graag het volleybal team coachen. Volleybal op de Calo vond ik altijd erg tof en ik dacht toch heel wat te kunnen. Achteraf gezien is volleybal hier toch wel even andere koek dan het Calo volleybal niveau (no offence...) Tijdens de selectie rondes voor het team speelden leerlingen al beter dan ik! Ik stond erg verbaasd en de twee studenten uit grade 11 die mij zouden assisteren om te coachen gaf ik de vrijheid om de trainingen en wedstrijden invulling te geven. Weer een puntje waar ik in mijn enthousiasme even wat langer had moeten nadenken. Na de tweede wedstrijd besloten andere LO docenten en ik om één van de twee coaches van het team af te halen, omdat zijn gedrag niet acceptabel was. Vervolgens zei de captain van het team natuurlijk heel stoer: 'Als hij geen coach meer is, stop ik er mee!' Waarop het gehele team dat natuurlijk stoer overnam. Uiteindelijk na veel praten met docenten om de leerlingen bleef het team en één van de twee coaches. Het seizoen werd afgesloten met een cross-over, die niet werd gewonnen en een team die mij bekroonde tot slechtste coach ooit. Een hele belevenis dus met als groot leerpunt: problemen niet voor jezelf houden! In het begin zat het me al niet zo lekker met mijn niveau en de manier van trainen, maar ik heb het voor mezelf gehouden wat resulteerde in een minder leuke ervaring dan ik had verwacht.
Natuurlijk gebeuren er ook leuke dingen! Zo mocht ik mee op fieldtrip (excursie) naar het UBC museum of Antropology: over de eerste inwoners van Canada. Erg mooi museum en interessante tentoonstelling. Daarnaast ben ik naar een free-running middag geweest ergens boven een gokhal op de derde verdieping die was omgetoverd tot free-running ruimte. Erg gaaf!
Hoogtepunt was de fieldtrip naar Galiano Island. Met grade 10 leadership class ben ik 5 dagen naar Galiano Island geweest om de kayakken, hiken, running, zwemmen, mountainbiken en te genieten van het fantastische eiland! Met 19 leerlingen, 2 docenten, 3 oud leerlingen en ik zaten we op een kampeer plaats met onze tentjes, slaapzakken, gasbranders en zaklampen om te genieten van wat de natuurlijk ons daar bracht. En dat was voornamelijk: zon! We hadden ontzettend geluk met het weer wat elke activiteit extra bijzonder maakte. De groep was fantastisch! Iedereen helpt elkaar, steunt elkaar, bedankt elkaar en heeft respect en dat vind je nog maar weinig terug in een Nederlandse klas. Met veel teambuilding spelletjes en energizers merkte ik dat een groep ontzettend hecht kan worden en dat alles was je dan doet met zo'n groep tig keer leuker wordt! Onbeschrijfelijk, wat een fantastisch avontuur om mee te maken!
Na deze geweldige ervaring, mocht ik weer even terug naar de basisschool. Op de school van Jackson en Scott (de zoontjes van het gastgezin) gingen Elisa en ik een dagje mee op ook de gymles te verzorgen. Leuk om weer lekker terug te gaan naar de basisschool en om Jackson en Scott in een andere omgeving te zien.
Ik raas even door alle avonturen heen. Als je soms denkt: ik heb nog geen één keer het woord wijn gezien in de verhalen... Don't worry! Dat is genoeg gedronken met Elisa! Onder andere in Seattle, waar wij met het lange pinkster weekend naartoe zijn geweest. Dat was nogal een avontuur, want ja, je moet een grens over. En dat is niet zoals in Europa: Je roept 'Hoera' en je bent in een ander land. Nee, dat is met strenge controles, alles uit de bus, alles controleren, douane meneertjes die je niet eens aankijken en commanderen wat je moet doen. Gezellig is anders en de sfeer was toch even grimmig toen we uiteindelijk de boarder gepasseerd waren.
In Seattle was de stemming gelukkig beter en hebben we genoten van magharita's om van de schrik te bekomen. Op zondag zijn we naar het muziek museum geweest waar een expositie was over Nirvana en over The British Tour van Jimi Hendrix. Super gaaf en een interactief museum! Vervolgens zijn we 's middags door de Public Market gelopen met allerlei kraampjes met verse vis, vlees, pasta, bloemen en dat soort dingen. Lekker drukjes en de geuren waren natuurlijk fantastisch (nouja, bijna dan) maar we waren weer een ervaring rijker!
Maandag hebben we the underground tour van Seattle gedaan. Wist je dat: Seattle voor 1887 half onderliep als het vloed werd? In 1887 heel Seattle was afgebrand maar iedereen het overleefde? Ze na de brand alles weer opbouwde en dat alle huizen en winkels minstens 3 verdiepingen hoog moesten zijn zodat ze in de loop er jaren de staten konden verhogen zodat de stad niet twee keer per dag onder liep? Dat ze 2 jaar na de brand eerst alle wegen hadden verhoogd, maar de voetpaden even vergeten waren? Dat je dus een ladder moest beklimmen om van de ene kant van de straat naar de andere kant te komen? Dat ze na 2 jaar dit probleem hebben opgelost door de lage paden de overdekken waardoor een een underground ontstond en er nu een ondergrondse en bovengrondse ingang voor winkels ontstonden?
(Goed opgelet hè?! En dat allemaal in het Engels...)
Shoppen hebben we zeker ook gedaan, nou, goed, een poging tot! Hier blijkt toch maar weer dat ik toch echt geen girly girl ben en dus geen tassen, schoenen of horloges heb gekocht (Ben je al trost op me moeders?!)
In het vooruitzicht nu: de laatste week lesgeven is deze week begonnen. Erg raar, jammer, maar ook een opluchting want dat betekend dat ik mijn familie en alle fijne vrienden snel weer ga zien! Na deze week ga ik ongeveer 10 dagen rondreizen in de Rocky Mountains! Erg veel zin in, heb al veel goede verhalen gehoord en het weer beloofd niet al te slecht te worden.
Vrijdag 7 juni, 15.00u kom ik aan op R'dam Airport, hoeven jullie het niet meer te vragen ;)
Tot heel snel
Liefde, geluk
Evelien
-
22 Mei 2013 - 10:18
Mayke:
Hee eef!
Leuk om weer iets van je te horen! Fijn dat je zoveel leuke dingen hebt meegemaakt.
Ook de nare dingen horen er natuurlijk bij... dat is altijd een beetje jammer.
Ik ben blij dat jij ook jezelf naar de ***** hebt gewerkt tijdens Pinksteren, wij met Maanjac ook haha.
Fijn dat je ons toch nog goed aan voelt zo daar heel ver aan de andere kant van onze aardbol.
De Rocky Mountains klinkt super gaaf! Ga heeeeeeel veel genieten en dan zien wij je heel snel weer hier op nederlandse bodem :D
Dikke kus Mayke -
22 Mei 2013 - 12:29
Bianca:
E.V.E,
Wat heb je toch weer een hoop meegemaakt. Af en toe moet ik lachen omdat ik precies weet met welke kop je dit verteld, heerlijk :D! Heel leuk om dit allemaal te lezen.
Net als jij en Mayke heb ik me ook flink misdragen met Pinksteren @ Fusion of Dance .. heeeerlijk!!
Binnenkort maar weer eens samen misdragen dan he :D!
Tot snel meissieee,
Dikke pakkerd
Bianca -
22 Mei 2013 - 13:26
Loes :
Hee E to the velien!
Wat een heerlijk verhaal. Nou merk ik dat ik toch 1 ding niet helemaal los kan laten -
22 Mei 2013 - 13:30
Loes Kingma:
Hee E to the velien!
Wat een heerlijk verhaal. Nou merk ik dat ik toch 1 ding niet helemaal los kan laten van je verhaal. Ik las ergens tussen je prachtige avonturen het woord; KAYAKKEN?!!!! WAT!? Ik dacht dat dat iets was wat je had vervloekt en nooit meer zou doen, maar wat een kanjer!
Verder ook heerlijke avonturen, drankjes, gek doen, leermomenten en veel genietmoenten. Topper, geniet van je laatste weken. Sluit goed af en maak je avontuur onvergetelijk.
Kussie,
Loes -
22 Mei 2013 - 14:33
Tyka Uijting:
Hee evelien,
Ga nog even genieten van de laatste dagen op je stageschool, de laatste dagen met je familie en de rocky mountains!
Goed om te horen dat je het echt wel naar je zin hebt gehad maar dat je de mensen en dingen in Nederland ook wel een beetje mist, niet meer dn normaal volgens mij!
En heel veel plezier alvast tijdens de diplomering! Want dat diploma ga jij natuurlijk met alle gemak halen!
Liefs,
Tyka -
22 Mei 2013 - 15:00
Judith:
Jaaaaaaaa, ze is bijna thuis! -
22 Mei 2013 - 15:56
Rikie:
Een heel leuk verslag .
De tijd is enorm snel gegaan dat je straks weer op nederlandse bodem staat.
Wij wensen je nog een fijne vakantie week en een goede terug reis.
Groetjes ome fred en tante rikie -
22 Mei 2013 - 16:36
Jolien:
Hoi Evelien
Geniet van je rondreis in de Rocky Mountains.
Mooi verslag, je heb zeker leuke ervaring opgedaan. Wij wensen je een goede reis terug.
Gr, Jan, Jolien, Sandra & Ingrid -
22 Mei 2013 - 17:47
Gerjo:
He leuk weer wat van je te horen. Geniet daar nog maar even, hier is het nat en koud. Wij wensen je daar nog een fantastische vakantie in de rocky Mountains. (wij zijn ook in de bergen geweest met het familie weekend, ook leuk) maar de rocky mointains is wel eens wat anders daar wil ik ook nog eens naar toe. Nog veel plezier en een goede terugreis.
Groetjes Gerry, Gerjo, Kimberly, Femke en Jaimy -
27 Mei 2013 - 16:58
Rian:
mooi verslag, nog een fijne vakantie en tot vrijdag 15 uur nederlandse tijd op rotterdam airport. wij zien er naar uit. liefs mama papa moniek en koen. xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
